Από την αρχιτεκτονική σύνθεση ενός κτηρίου μέχρι και την κατασκευαστική λεπτομέρεια του πόμολου μιας πόρτας το αρχιτεκτονικό έργο φέρει ένα μήνυμα. Ακόμα και όταν δεν έχει προβληματισθεί κάποιος για τίποτα (όπως συμβαίνει συνήθως) το έργο φέρει ακριβώς αυτό το μήνυμα, ότι δεν έχει μήνυμα. Ωστόσο ο καθένας μας επιλέγει να ερμηνεύσει ότι και όπως θέλει από αυτό που βλέπει. Υπάρχει ένας κόσμος μέσα στο μυαλό του καθενός αλλά ταυτόχρονα και ένας κόσμος (ο ίδιος) που περιβάλλει τον κάθε άνθρωπο.Σκοπός είναι η αρμονική ισορροπία των δύο αυτών κόσμων, αλλά για να την δούμε χρειαζόμαστε κίνητρα (προκλήσεις) και μηνύματα ουσίας, πέραν των συνηθισμένων φθηνών εντυπωσιασμών.

Το πρόβλημα σε αυτή τη χώρα που ζούμε ήταν και είναι (για άλλη μια φορά) η φαγωμάρα μεταξύ μας που φθάνει μέχρι τον Εθνικό διχασμό. Ο εχθρός μας είναι ο ίδιος ο εαυτός μας και η μη εφαρμογή (ακόμη και στις δύσκολες καταστάσεις) του αυτονόητου “η ισχύς εν τη ενώσει” με αποτέλεσμα την επικράτηση ακραίων συμπεριφορών, πόλωση, φανατισμό, εμπάθεια που φθάνει στα όρια του μίσους και της κακίας και ακατάσχετη ανοησία από όλα τα μέρη.

Οι Αθηναίοι στο απόγειο της δόξας τους και της οικονομικής τους δύναμης κτίσανε τον Παρθενώνα στην ακρόπολη μιας καθαρά ιωνικής πόλης σε ρυθμό ΔΩΡΙΚΟ-ΙΩΝΙΚΟ σαν αιώνιο σύμβολο για την ελπίδα της αρμονικής συνύπαρξης Αθηναίων και Σπαρτιατών και την ΟΜΟΨΥΧΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

"Μέσα από το έργο του ο καλλιτέχνης οφείλει να περνά ιδέες και μηνύματα που έχουν πολιτική και κοινωνική χροιά  ,να παίρνει θέση για τα γεγονότα της εποχής του να καταδικάζει να επικρίνει να στηρίζει να έχει φανερή και ξεκάθαρη άποψη ,να αφυπνίζει." Pablo  Picasso- GUERNICA

Το αντίστοιχο στην αρχιτεκτονική σημαίνει ότι μια  ποιοτική κατοικία δεν είναι η κατοικία που είναι κατασκευασμένη με ακριβά υλικά, που ευχαριστεί μόνο το μάτι  η που ακολουθεί πιστά ένα αρχιτεκτονικό ρεύμα  ( όπως το μοντέρνο το μίνιμαλ ή το κλασσικό ) αλλά η κατοικία που παράγει χώρους  ως αποτέλεσμα μιας σκέψης  που επιχειρεί να ανατρέψει τον συμβατικό τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων που όλοι βιώνουμε μέσα στην καθημερινότητα μας , που τσιγλίζει τη φαντασία την καρδιά  και το πνεύμα .

Μόνιμη αντίσταση ακόμη και στην σημερινή χρωματική  γκρίζα μανιοκατάθλιψη  σοβαροφανών χρωμάτων  με την επιλογή  φωτεινών χρωμάτων και παιχνίδια με το φώς που δίνουν την ελπίδα που έχουμε τόσο ανάγκη.

Η φωτογραφία είναι από συγκρότημα τριών κατοικιών με το σύστημα της αντιπαροχής στο Περιστέρι  (μελέτη- επίβλεψη-κατασκευή  2012 )

Οι Αθηναίοι στο απόγειο της δόξας τους και της οικονομικής τους δύναμης κτίσανε τον Παρθενώνα στην ακρόπολη μιας καθαρά ιωνικής πόλης σε ρυθμό ΔΩΡΙΚΟ-ΙΩΝΙΚΟ σαν αιώνιο σύμβολο για την ελπίδα της αρμονικής συνύπαρξης Αθηναίων και Σπαρτιατών και την ΟΜΟΨΥΧΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Ο Παρθενώνας δεν φέρει ένα μήνυμα ή απλά έναν συμβολισμό είναι ο ίδιος μήνυμα με τον τρόπο που είναι κατασκευασμένος δηλαδή με αναλογίες ιωνικού ναού αλλά εξωτερικές κολώνες δωρικές και με τέσσερεις κολώνες ιωνικού ρυθμού στον οπισθόδομο (στην καρδιά του ναού) με την κατασκευή ζωφόρου ( δεν υπάρχει στους δωρικούς ναούς) που δείχνει ταυτόχρονα την νίκη και την ήττα με μυθολογικές μάχες δικαίου και άδικου, πολιτισμού και βαρβαρότητας, τάξης και χάους, με εκλεπτύνσεις, με την αρμονική συνύπαρξη ευθείας και καμπύλης κ.τ.λ.Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένα ανυπέρβλητο σύνολο αρμονικής συνύπαρξης φαινομενικά αντιθετικών δυνάμεων και να μπορέσει να επιτευχθεί μία επιφανειακή λιτότητα μέσα από μία ταυτόχρονα απίστευτη πολυπλοκότητα.

Βιοκλιματική αρχιτεκτονική είναι η αρχιτεκτονική πού δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες θερμικής άνεσης και ευχάριστου μικροκλίματος στον κάτοικο έτσι ώστε να αποφεύγεται η κατασκευή ενός ακόμη άρρωστου κτηρίου.

Τα προτεινόμενα χρώματα που χρησιμοποιούνται συνήθως σήμερα για το εξωτερικό βάψιμο των κτηρίων (αλλά και για την επιλογή πλακιδίων ή πατητής τσιμεντοκονίας στους τοίχους και τα δάπεδα των εσωτερικών χώρων κυρίως δε των λουτρών ) είναι ή η γκάμα των μουντών σκούρων χρωμάτων (σάπιο μήλο – σκουριάς – γκρι σκούρο) ή του απόλυτου λευκού. Η επιλογή αφ’ ενός μεν σκουρόχρωμων, γκριζόμαυρων, σοβαροφανών χρωμάτων δημιουργεί μια πνιγηρή και αποπνικτική ατμόσφαιρα αφετέρου δε η αψεγάδιαστη λευκότητα (στο όνομα της μινιμαλιστικής λιτότητας) που μας θυμίζει θαλάμους ψυχοθεραπευτηρίων και κελιών κράτησης καταργεί κάθε έννοια αγνότητας και λιτότητας που φέρει αυτό το χρώμα. Ωστόσο ο υπερβολικός και απόλυτος τρόπος χρήσης αυτών των χρωμάτων είναι η αιτία αυτών των συναισθημάτων και όχι τα χρώματα αυτά καθαυτά που αν συνδυασθούν με φωτεινά χρώματα μπορούν να δημιουργήσουν ενδιαφέροντα ολιστικά σύνολα.

Το σπίτι είναι ένας ζωντανός οργανισμός με σώμα, ψυχή και πνεύμα όπως και ο κάτοικος που θα το κατοικήσει, μαζί του δε κατανικά τις αντιξοότητες και τον βοηθάει να συνεχίσει στη ζωή. Οι τοίχοι του σπιτιού, δηλαδή η επιδερμίδα του, διαχωρίζει ενοποιώντας όμως ταυτόχρονα το μέσα με το έξω. Τα σκισίματα αυτής της επιδερμίδας είναι τα παράθυρα, τα μάτια των σπιτιών. Έτσι οι όψεις των σπιτιών μπορούν να είναι μεταφορικά ένα ζωντανό ανθρώπινο πρόσωπο και σώμα.

Οι όροι “έντεχνος” και εμπορικός είναι δύο φαινομενικά αντιφατικοί όροι που ωστόσο έχει αποδειχθεί τουλάχιστον στη μουσική ότι είναι δυνατόν να συνυπάρχουν.

Ο φυσικός μας κόσμος ενώ φαίνεται ότι είναι συμπαγής στην πραγματικότητα κατά 99,99 % αποτελείται από κενό χώρο. Η ύλη (δηλαδή το εναπομείναν 0,01 %) είναι μια ψευδαίσθηση της φυσιολογίας μας, ένα “Matrix” μιας ψευδούς εικόνας.

Σελίδα 1 από 2

Κράτα το

Κράτα το

Κράτα το

Κράτα το

Κράτα το

Κράτα το