Ένας ξένος περιηγητής έγραφε ‘’…εσείς στην Ελλάδα κτίζεται τα σπίτια σας για να κατοικείται έξω από αυτά‘’.

Ουσιαστικά δεν υπάρχει μέσα και έξω διότι ο χωροχρόνος είναι ενιαίος. Οι τοίχοι του κτηρίου διαχωρίζουν αλλά οφείλουν ταυτόχρονα και να ενοποιούν το υποτιθέμενο ‘’μέσα’’ από το’’ έξω ‘’ που ούτως ή άλλως αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο . Τα όρια του μέσα – έξω  διαχέονται με σκοπό η κίνηση να συνεχίζεται ενιαία από το μέσα στο έξω και από το έξω στο μέσα ώστε να δημιουργείται η διττή και αντιφατική συνύπαρξη της εντύπωσης ενός εξωτερικού χώρου που είναι συγχρόνως ανοικτός και κλειστός, άπειρος και πεπερασμένος και ενός εσωτερικού χώρου που να θυμίζει περισσότερο τμήματα οικισμού μέσα στο σπίτι.

Το συγκεκριμένο έργο ,υπό κατασκευή , είναι προσθήκη μιας μεζονέτας 220 τμ σε υπάρχουσα ισόγεια κατασκευή στη Φυλή Αττικής, και μία προσπάθεια υλοποίησης των ανωτέρω. Δώματα και βεράντες συνολικά 200μ2  (με εκμετάλλευση της οροφής της υπάρχουσας ισόγειας κατοικίας) βρίσκονται σε όλα τα επίπεδα δημιουργώντας μια στενή σχέση ανάμεσα στους ‘’εσωτερικούς’’ και ‘’εξωτερικούς‘’ χώρους του σπιτιού.